(Zajęte) Spotkanie 0. 2 – Sługa Chrystusa. Kandydaci poznają lepiej cechy każdego sługi oraz odkrywają, dlaczego służyć Chrystusowi, to zaszczyt.

(Zajęte) Spotkanie 0. 3 – Naśladując świętych. Uczestnicy poznają patronów ministrantów

(zajęte) Spotkanie 0. 4 – W domu i w szkole. Człowiek, który służy Panu Jezusowi, powinien być dobrym synem wobec własnych rodziców oraz solidnym uczniem w szkole.

Spotkanie 0. 5 – Zasady życia służby liturgicznej. Kandydaci poznają zasady ministranta.

Spotkanie 0. 6 – Zakrystia. Ukazanie znaczenia miejsca, z którego posługujący wychodzą do ołtarza, ale także miejsca przygotowania do udziału w liturgii, a także miejsca, w którym znajdują się rzeczy potrzebne do celebracji.

(Zajęte) Spotkanie 0. 7 – Strój liturgiczny. Kandydatom ukazana jest symbolika stroju, a także szczegółowe informacje, połączone z ćwiczeniem, dotyczące miejsca przechowywania stroju, umiejętności wkładania go i zdejmowania, szacunku dla niego, a także umiejętności pomagania kapłanom w ubieraniu stroju liturgicznego.

Spotkanie 0. 8 – Modlitwa służby liturgicznej. Do udziału w liturgii trzeba się przygotować przez modlitwę. Kandydaci przypominają sobie jej znaczenie, znane z przygotowania do pierwszej Komunii Świętej. Teraz dochodzi dodatkowa modlitwa, a raczej modlitwy. Wszyscy analizują treść tej modlitwy i uczą się ją głębiej przeżywać.

Spotkanie 0. 9 – Procesja wejścia. Po modlitwie wyrusza procesja wejścia. Jej znaczenie wszyscy będą poznawać w dalszych latach formacji. Jednak już teraz poznają istotne cechy procesji wejścia, uczą się w niej iść oraz zajmować właściwe miejsce. Uczą się również rozumieć znaczenie śpiewu, który jej towarzyszy.

Spotkanie 0. 10 – Postawy i gesty liturgiczne. W czasie Mszy Świętej i innych celebracjach konieczne jest zachowanie właściwych postaw i spełnianie pełnych symboliki gestów. Poznają te postawy i gesty.

Spotkanie 0. 11 – Odpowiedzi w czasie Mszy Świętej. Kolejna umiejętność, którą powinni rozwijać w sobie członkowie służby liturgicznej to udzielanie właściwych odpowiedzi na wezwanie kapłana. Zdarza się, że posługujący przy ołtarzu zamiast wypowiadać aklamacje świadomie i z całym zaangażowaniem, pozostają milczący. Tymczasem udzielanie tych odpowiedzi należy do ich uczestnictwa w Eucharystii, a także jest okazją do dawania świadectwa.

Spotkanie 0. 12 – Umiejętność służby: dary ofiarne. Wśród praktycznych umiejętności, które opanowuje ministrant, ważne miejsce zajmuje rozumienie darów chleba i wina oraz umiejętność przynoszenie tych darów na ołtarz.

Spotkanie 0. 13 – Umiejętność służby: obmycia. Odmienną funkcją, w stosunku do służby darów, jest posługa obmycia. W czasie Mszy Świętej przeżywana jest dwa razy. Podczas przygotowania darów jako polanie wodą rąk kapłana, a po Komunii świętej jako pomoc w oczyszczeniu naczyń.

Spotkanie 0. 14 – Służba w czasie nabożeństw. Ministranci poznają różne nabożeństwa jakie są w parafii oraz zadania, jakie spełnia wtedy służba liturgiczna. Jest to również okazja do poznania dzwonków i posługiwania się nimi.

(zajęte) Spotkanie 0. 17 – Wystrój kościoła i postać patrona. Kolejne spotkanie jest komentarzem na temat wystroju kościoła, a więc ołtarza i ambony, miejsca przewodniczenia, tabernakulum, chrzcielnicy i drogi krzyżowej, obrazów i rzeźb, fresków i witraży. Postać patrona każdy musi opracować osobiście dla swojej parafii.

Spotkanie 0. 18 – Świątynia: mieszkanie Boga. Kolejne spotkanie ma charakter umocnienia wiary w to, że kościół jest miejscem świętym. Wyjaśnione są teksty biblijne mówiące o świętości Boga i świętości miejsc, wybranych przez Boga. Przypomniane jest znaczenie poświęcenia kościoła i główne intencje modlitwy, które wypowiadał biskup w czasie tego obrzędu.

(Zajęte) Spotkanie 0. 19 – Zachowanie się w miejscu świętym. Celem spotkania jest pogłębienie i lepsze zrozumienie wszystkich aktów, które człowiek wierzący, a szczególnie członek służby liturgicznej, powinien w niej spełniać, a także tych zachowań, których należy unikać. Jest to najpierw świadomość przekraczania progu świątyni, przywitania z Panem Jezusem, przechodzenie z jednej strony na drugą, pożegnanie z Panem Jezusem.

​