(zajęte) Spotkanie V. 1 – Sześć dni pracował, w siódmym dniu odpoczął. Przypominamy opis dzieła stworzenia świata. Wyjaśniamy znaczenie określenia „Bóg odpoczął”. Podejmujemy refleksję nad znaczeniem odpoczynku w Starym i Nowym Testamencie, a także nad dzisiejszym rozumieniem odpoczynku. Chodzi nie tylko o odpoczynek ciała, lecz całościowe rozumienie tej formy aktywności człowieka.

Spotkanie V. 2 – Pobłogosławił ten dzień i uczynił go świętym. W drugim spotkaniu wracamy do opisu dzieła stworzenia, a szczególnie do dnia siódmego. Staramy się głębiej odkryć, co to znaczy, że Bóg pobłogosławił ten dzień i uczynił go świętym. Prowadzimy głębszą refleksję nad określeniem „dzień święty”. Jest to dzień „oddzielony” od pozostałych dni tygodnia i przeznaczony wyłącznie dla Boga. Przerywamy zwyczajną aktywność, podejmowaną w dni robocze i podejmujemy inną aktywność, właściwą dla dnia świętego. Nie polega ona na pomnażaniu dóbr ziemskich, tylko na otwarciu się na dobra niebieskie. Bóg wkracza w życie ludzi przez stworzenie, przez zmartwychwstanie i przez zstąpienie Ducha Świętego. On uświęca swoją obecnością ten dzień.

Spotkanie V. 3 – Niedziela: główny dzień świętej służby. Wśród świętych czynności, spełnianych w świętych dniu, szczególne miejsce przypada tym, które są powierzone służbie liturgicznej. Niedziela jest najważniejszym dniem ich służby. Równocześnie jest głównym miejscem, w którym dokonuje się pełniejsze odkrywanie znaczenia tej szczególnej aktywności. Jest to przede wszystkim służba dziełu zbawienia, które Chrystus uobecnia w swoim Kościele. Jest to taki rodzaj służby, w którym głównym działającym jest Chrystus, ale działa On przez tych, których powołał i dał im udział w swojej kapłańskiej misji. W czasie spotkania powracamy więc do wszystkich funkcji spełnianych przez członków służby liturgicznej, by jeszcze bardziej odkryć ich wielkość i znaczenie. Uświadamiamy sobie też wyraźniej, że niedziela jest głównym dniem służby wszystkich pobłogosławionych do tego różnych funkcji. Wszyscy są w określonym zespole posługujących. Nawet jeśli w daną niedzielę konkretne funkcje wykonuje tylko część członków zespołu, to nie znaczy, że zaangażowanie pozostałej części nie ma charakteru posługiwania. Do wszystkich odnoszą się słowa z modlitwy eucharystycznej: „Powołałeś nas…, abyśmy stali przed Tobą i Tobie służyli”. 

Spotkanie V. 4 – Służba modlitwy i świętowania. Powracamy do tematu służby zatrzymując się dłużej przy tych funkcjach, które poznaliśmy lepiej w ubiegłym roku i które mamy rozwijać w tegorocznych spotkaniach. Jest to przede wszystkim służba przez modlitwę, a w kontekście niedzieli możemy też mówić o szerszej rozumianej służbie świętowania, a więc przyczynianiu się do tego, aby cała niedziela była we wspólnocie dniem świętym. Powracamy więc do tematu Liturgii Godzin, którą być może niektórzy podjęli, a która w sposób szczególny może się przyczynić do głębszego przeżywania niedzieli. Więcej uwagi poświęcamy modlitwie powszechnej. Przypominamy jej znaczenie, kontynuujemy ćwiczenia głosowe, by jak najlepiej ją spełniać, powracamy do pytania, kto czuje się wezwany, aby funkcje modlitewne spełniać jako swoje główne zadanie w liturgii. Do tego tematu wrócimy w przyszłym roku.

Spotkanie V. 5 – Dni powszednie i przygotowanie niedzieli. W rozważaniach o niedzieli musimy stale powracać do pozostałych dni tygodnia. Każdy z nich ma swoją specyfikę, a szczególnie te, które są związane z przeżywaniem Paschy Pana, a więc czwartek wieczorem, piątek i sobota. Z tej perspektywy patrzymy na niedzielę. Dopiero połączenie dni roboczych i dnia świętego daje pełny obraz naszego ziemskiego pielgrzymowania. Prowadzi ono przez codzienną pracę, spełnianą w zjednoczeniu z Bogiem i przyczyniającą się do uobecniania królestwa Bożego na ziemi, ale celem życia nie jest praca. Przerywamy ją, by zobaczyć właściwy cel, do którego zmierzamy. Jest nim wejście w święty dzień, znak wieczności Boga, w święte czynności, znak niebieskiej aktywności zbawionych, w święty odpoczynek, znak uczestnictwa w radości Trójcy, w ósmy dzień, którego nie ma w ziemskim kalendarzu, ale który ma ważne miejsce w kalendarzu liturgicznym. Jest bowiem znakiem, że już tu na ziemi, jest obecna rzeczywistość, którą ofiarował nam Bóg przez zmartwychwstanie Chrystusa i Zesłanie Ducha Świętego. Do tej niedzieli trzeba się przygotować. Chodzi zarówno o przygotowanie duchowe, jak i o przygotowanie wszystkiego, co pomaga świętować Dzień Pana w kościele, w domu i w innych miejscach.

Spotkanie V. 6 – Apostolstwo dnia świętego. Temat apostolstwa pojawiał się już w poprzednich spotkaniach. Teraz wypada do niego powrócić i uczynić go głównym przedmiotem refleksji i rozmowy. Jeszcze raz wracamy do myśli, że cała niedziela świętowaniem wielkich dzieł Boga. Klimat świętowania jest wyrażony w strojach, w programie dnia, w spotkaniach, w modlitwie i innych przeżyciach. Najważniejszym wydarzeniem jest Eucharystia, a więc najwięcej uwagi, pomysłowości, czasu i innych form zaangażowania, należy poświęcić przygotowaniu tego niezwykłego wydarzenia i dziękczynieniu za udziału w nim. „Pośród różnych form działalności parafii żadna nie ma tak żywotnego znaczenia i tak silnego wpływu formacyjnego na wspólnotę, jak niedzielna celebracja dnia Pańskiego połączona z Eucharystią” – uczy Jan Paweł II w liście apostolskim Dies Domini, (43). Uczestnicy spotkań formacyjnych powinni się również zastanowić, jak mogą pomóc swoim kolegom i koleżankom, przygotowującym się do sakramentu bierzmowania, aby pełniej odkryli znaczenie niedzieli.

Spotkanie V. 7 – Znaczenie okresu zwykłego. Przeżywając jeszcze okres zwykły ukazujemy jego znaczenie w rytmie całego roku liturgicznego. Jest to czas pielęgnowania i rozwoju darów, które zostały nam ofiarowane w tajemnicy Wcielenia, Odkupienia i Zesłania Ducha Świętego. To także czas posłania do świata, aby te dary zanieść innym ludziom. W mocy Ducha Świętego idziemy do innych ludzi. Ważnym znakiem tego czasu jest wspominanie świętych. Pokazują nam oni że zwyczajność dla chrześcijanina oznacza świętość. Okres zwykły roku liturgicznego to czas zwykłej, codziennej, systematycznej pracy w rozwoju daru świętości, który został nam ofiarowany w sakramentach świętych.

Spotkanie V. 8 – Zakończenie roku liturgicznego. Chrześcijanin przeżywa dwa razy zakończenie roku. Datę pierwszego zakończenia wyznacza nam kalendarz liturgiczny. Datę drugiego określa kalendarz świecki. Obydwa zakończenia są ważne, lecz w każdym z nich gdzie indziej położone są akcenty. W tym pierwszym nie ma fajerwerków i tego, co proponuje świat. Jest natomiast to wszystko, do co wynika z przeżywania całego roku z Chrystusem. Chrystus prowadzi swój Kościół do swego królestwa, do Ojca, do pełnego wylania Ducha na całe stworzenie. Wszystkie przeżycia roku liturgicznego zostają uwieńczone uroczystością Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata. Do tej prawdy nawiązujemy w czasie spotkań ze służbą liturgiczną. Chodzi nie tylko o zdobycie wiedzy na ten temat, lecz przede wszystkim o doskonalenie swojej służby Bogu i ludziom. Wszyscy mamy sobie nawzajem pomagać, aby dobrze zakończyć rok liturgiczny, a kiedyś dobrze zakończyć całe życie. Pomiędzy jednym i drugim wydarzeniem istnieje duchowy związek. Służba liturgiczna, to również służba Chrystusowi Królowi, który ukazuje wszystkim cel ziemskiej wędrówki i wszystkich do niej prowadzi. Członkowie służby liturgicznej powinni więc w sposób bardziej świadomy i bardziej uroczysty świętować zakończenie roku liturgicznego.

Spotkanie V. 9 – Misterium Chrystusa obecne w roku liturgicznym. Zadaniem pierwszego spotkania w tym cyklu jest ukazanie znaczenia roku liturgicznego. Jest to nawiązanie do myśli przedstawionych we wprowadzeniu do tegorocznej formacji.

Spotkanie V. 10 – Czas Adwentu. Znaczenie Adwentu, zwyczaje tego okresu, zadania służby liturgicznej. Słowo Boże, modlitwy mszalne, Liturgia Godzin, pieśni. 

Spotkanie V. 11 – Uroczystość Narodzenia Pańskiego i oktawa. Znaczenie uroczystości Narodzenia Pańskiego i całej oktawy, zwyczaje tego okresu, zadania służby liturgicznej. Słowo Boże, modlitwy mszalne, Liturgia Godzin, pieśni.

Spotkanie V. 12 – Objawienie Pańskie i chrzest w Jordanie. Znaczenie uroczystości Objawienia Pańskiego i chrztu w Jordanie, zwyczaje tego okresu, zadania służby liturgicznej. Słowo Boże, modlitwy mszalne, Liturgia Godzin, pieśni.

Spotkanie V. 13 – Okres Wielkiego Postu. Znaczenie Wielkiego Postu, zwyczaje tego okresu, zadania służby liturgicznej. Słowo Boże, modlitwy mszalne, Liturgia Godzin, pieśni. W Wielkim Poście spotkań jest mniej, gdyż członkowie służby liturgicznej uczestniczą również w wielkopostnych nabożeństwach. Wskazane jest, aby w niektórych z nich posługiwali nie tylko poprzez niesienie znaków i śpiewanie pieśni, lecz także przed odczytywanie tekstów, np. podczas drogi krzyżowej. 

(zajęte) Spotkanie V. 14 – Triduum Paschalne. Szczególne znaczenie Triduum Paschalnego i zadania służby liturgicznej w tych dniach.

Spotkanie V. 15 – Okres Wielkanocy. Znaczenie Oktawy Zmartwychwstania i całego okresu Wielkanocy, zwyczaje tego okresu, zadania służby liturgicznej. Słowo Boże, modlitwy mszalne, Liturgia Godzin, pieśni.

Spotkanie V. 16 – Czas po Wniebowstąpieniu i Pięćdziesiątnica. Znaczenie Wniebowstąpienia Pańskiego, modlitwy Kościoła pod Wniebowstąpieniu oraz uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Zwyczaje tego okresu, zadania służby liturgicznej. Słowo Boże, modlitwy mszalne, Liturgia Godzin, pieśni.

Spotkanie V. 17 – Podsumowanie: „Mocne” okresy roku liturgicznego. Kończąc ten cykl spotkań dokonujemy podsumowania. Ukazujemy znaczenie celebracji tajemnicy Wcielenia i Odkupienia, jako tzw. „mocnych” okresów liturgicznych. 

Spotkanie V. 18 – Boże Ciało i Tydzień Eucharystyczny. Po przeżyciu uroczystości Zesłania Ducha Świętego poświęcamy więcej uwagi dobremu przygotowaniu i przeżyciu Bożego Ciała wraz z procesją, a także następującemu po tej uroczystości tygodniowi eucharystycznemu, często nazywanemu oktawą Bożego Ciała. Chodzi nie tylko o piękne i poprawne przygotowanie uroczystości, lecz także o rozbudzenie w członkach służby liturgicznej pragnienia adoracji Najświętszego Sakramentu. 

Spotkanie V. 19 – Odpust parafialny. Osobne spotkanie należy poświęcić rozumieniu i przeżywaniu odpustu parafialnego.

Spotkanie V. 20 – Inne uroczystości okresu zwykłego. W podsumowaniu nawiązujemy także do innych uroczystości przypadających w okresie zwykłym roku liturgicznego. W czerwcu przeżywamy uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła, a w sierpniu uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Jest to również okazja do podjęcia tematu dobrego przeżywania wakacji.

​